سیستم سیاسی و انتخاباتی کانادا بر اساس گروه های سیاسی سازماندهی شده است. هر یک از این گروه ها، سیاست ها و نامزد های خود را ارائه می کنند. نظام حزبی در قرن نوزدهم در کانادا ظهور کرد. احزاب سیاسی در کانادا، نخست در انتخابات ثبت نام کرده و در صورت برخورداری از مقبولیت، در مجلس عوام یا سنا و در روند پارلمانی نقش خواهند داشت. کانادایی ها، نظرات زیادی در مورد سیاست دارند. بنابراین، جای تعجب نیست که این کشور خانه بسیاری از احزاب سیاسی باشد. با حداقل چهار حزب مختلف ملی و حتی بیشتر در سطح استانی، پیگیری همه آن ها کمی چالش برانگیز است.
احزاب سیاسی در کانادا چگونه کار می کنند؟
احزاب سیاسی در کانادا، قدرت زیادی در سیستم حکومتی کشور دارند. در واقع، سیستم پارلمانی کانادا بدون آن ها نمی تواند کار کند. حزبی که بیشترین اعضا را برای مجلس عوام انتخاب می کند، دولت کانادا را تشکیل می دهد و می تواند نخست وزیر و کابینه را منصوب کند. حزبی که دومین کرسی را دارد، اپوزیسیون رسمی را تشکیل می دهد.
احزاب سیاسی در کانادا به شیوه سلسله مراتبی تشکیل شده اند. همیشه یک رهبر واحد در راس وجود دارد که به عنوان رئیس قدرتمند حزب عمل می کند. رهبر، خط مشی حزب را تنظیم نموده و تعیین می کند که حزب او در مورد مسائل سیاسی چه رویکردی باید داشته باشد. انتظار می رود همه سیاستمداران زیر نظر وی، از جمله اعضای مجلس عوام و سنا، از دستور کار او حمایت کرده و آن را تایید کنند. سیاستمدارانی که رفتار مناسبی نداشته باشند، می توانند توسط رهبر از حزب اخراج شوند. در انتخابات فدرال کانادا، رهبران احزاب به عنوان نامزد های نخست وزیری شرکت می کنند.
اعضای احزاب سیاسی
اعضای احزاب سیاسی در کانادا، افرادی هستند که سالانه هزینه ای (معمولاً حدود 15 دلار) برای داشتن عضویت در یک حزب سیاسی می پردازند. این افراد، رهبر حزب و نامزد های محلی را انتخاب کرده و در مورد مسائل داخلی مختلف مانند اصلاحیه قانون اساسی حزب رای می دهند. احزاب مختلف، امور داخلی خود را به گونه ای متفاوت سازماندهی میکنند. مهم تر از همه، از سیستم های متفاوتی برای انتخاب رهبران حزب خود بهره می برند. اگرچه عضویت در حزب مزایای زیادی دارد. اما، طبق آمار موجود، تنها حدود یک یا دو درصد از کانادایی ها عضو یک حزب سیاسی هستند. کانادایی هایی که تصمیم می گیرند عضو حزب شوند، معمولاً افرادی آشنا با سیاست هستند. از جمله این افراد می توان به بستگان سیاستمداران و کارمندان آن ها یا افرادی که به نحوی درگیر فعالیت های سیاسی هستند، اشاره کرد. برخی مدیران نیز که به طور منظم برای سیاستمداران در طول انتخابات، کمپین تشکیل داده و تبلیغ می کنند، عضو احزاب سیاسی در کانادا هستند.
حزب لیبرال کانادا
حزب لیبرال کانادا، حزبی است که در حال حاضر و از زمان نخست وزیری جاستین ترودو (متولد 1971) بر کانادا حکومت می کند. این حزب، قدیمی ترین و موفق ترین حزب سیاسی کشور به شمار می رود. پس از جنگ جهانی دوم (1939-1945)، لیبرال ها رویکردی چپ گرا پیدا کردند؛ به ویژه در دوران سلطنت طولانی نخست وزیر لیبرال، پیر الیوت ترودو (1919-2000، 1968-1979 و 1980-1984).
ترودو نگرش مثبتی به بازار آزاد نداشت و نگران شکاف اجتماعی در کانادا بود. وی تصمیم گرفت یک دولت بزرگ تر و فعال تر جهت کاهش آسیب های اجتماعی و اقتصادی تشکیل دهد. او از این آرمان شهر با عنوان جامعه عادلانه نام می برد. بدتر شدن وضعیت مالی در دهه 1990 باعث شد تا دو نخست وزیر لیبرال بعدی، ژان کرتین (متولد 1934، 1993-2003) و پل مارتین (متولد 1938، 2003-2006)، رویکردی راست گرا در زمینه مسائل مالی پیدا کنند. آن ها، ایده هایی محافظه کارانه جهت پایین و متعادل نگه داشتن مالیات بر بودجه اتخاذ کردند.
حزب محافظه کار
حزب محافظه کار کانادا (CPC)، دومین حزب بزرگ کانادا در پارلمان است. این حزب، در حال حاضر، اپوزیسیون رسمی لیبرال های جاستین ترودو را تشکیل می دهد. همچنین، از نظر فنی، جدید ترین حزب کانادا به شمار می رود. این حزب، در سال 2003 با ادغام حزب محافظه کار مترقی با حزب اتحاد محافظه کار اصلاحات کانادا تأسیس شد.
حزب اصلاحات کانادا
حزب PC، همیشه اعضای خود را از منتقدان جناح راست تشکیل داده است. این حزب در استان های غربی کانادا که معمولاً محافظه کار ترین و مذهبی ترین بخش های کشور هستند، وجود دارد. در طول دهه 1980، بسیاری چنین احساس می کردند که دولت نسبت به وضعیت اسفبار کانادایی های ساکن خارج از انتاریو و کبک، به ویژه کانادایی های مناطق روستایی، بسیار بی تفاوت است. بنابراین، در سال 1987، حزب اصلاحات کانادا که بعد ها به حزب اتحاد محافظه کار اصلاحات کانادا تغییر نام داد، به وجود آمد. این حزب، از آن زمان تا کنون، یکی از مهم ترین احزاب سیاسی در کانادا به شمار می رود. PC، در آغاز، یک حزب راست گرای پوپولیستی جدید بود که بخش اعظم اعضای خود را از میان محافظه کاران تندرو انتخاب کرد. در سال 2006، استفان هارپر (متولد 1959)، رهبر سابق اتحادیه کانادا، از حزب محافظه کار به عنوان اولین نخست وزیر کانادا برگزیده شد.
حزب دموکرات نوین
حزب دموکراتیک نوین کانادا که در بحبوحه رکود بزرگ (1939-1929) تأسیس شد، ابتدا به عنوان فدراسیون مشترک المنافع تعاونی (CCF) شناخته شد. در اصل، یک حزب سوسیالیستی بود که هدف آن، سرنگونی دموکراتیک نظام سرمایه داری و اجرای یک دولت جدید بود. در دهه های پس از آن، NDP، در جهت متعادل تری حرکت کرده و اکنون، به دنبال تشکیل جامعه سوسیال دمکراتیک با اقتصاد ترکیبی است. دیدگاه حزب دموکرات نوین کاملاً به حزب لیبرال شباهت دارد.
منابع:
https://lop.parl.ca/sites/ParlInfo/default/en_CA/Parties/politicalPartiesLeaders